Evde internet kesik. Birisi sokağın başındaki internet kutusunun içindeki kabloları sökmüş. Bir insan neden bunu yapar anlamış değilim. Kabloları almamış, koparmış.
Ben de evde pinekliyorum. Açtım biraz oyun oynadım, telefonda Twitter, LinkedIn, Reddit üçlemesinde gezindim, ara sıra sigara içtim, uzun zamandır aklımda olan bir karikatür derlemesini karıştırdım, evdeki MIDI klavye ile kendimce uğraştım ve evde internet yokken yapabileceğim şeylerin sonlandığını fark ettim. İstesem bir kitap açıp okuyabilirim, ya da yine oyun oynamaya devam edebilirim, ama canım istemiyor. Bu da beni bu konuda düşünmeye itti. Sıkılmadan yapabileceğim hiç bir şey yok, ama yapabileceğim şeylerin sayısını arttırırsam eğer bu durumdan kurtulabilirim gibi geliyor.
Bir ara puzzle merakım vardı. Merak dediysem, yaptığımdan değil, hiç yapmadığımdan. Nasıl bir şey olduğunu merak ediyorum açıkçası. Hep görmüşümdür bir yerlerde, ama bana biraz da boş ve anlamsız gelmiyor değil. Sanırım asıl merak ettiğim şey, bu insanları puzzle çözmeye iten şeyin ne olduğu.
Büyük bir resmin parçalarını tahmin ve biraz beceri ile birleştirebilmek değil sanırım marifet; sıfırdan bir şeye başlayabilmek, bunu sürdürebilmek ve tamamlandığında iftihar ile bakabilmek bence meziyet. Bu duygu ve durum itiyordur belki de bu insanları, bilemedim.
Teknolojik alet ve edevatlarla uğraşmak benim hobim örneğin. Bu aletleri kurcalamak, onlarla neler yapabileceğimi anlamak ve bunu yapmaya çalışmak, yaptığımda ise içimde oluşan o küçük gurur ve memnuniyet hissi…
Koleksiyonculuk da farklı bir hobi. Dünyada bilmem kaç kişinin sahip olduğu bir eşyayı bulundurmak -ünlü bir portre gibi, ya da belli bir türün her bir ögesini elde etmeye çalışmak -pul toplamak gibi, garip geliyor. Eşyalarla aram olmadığından sanırım.
Bir insanın kaç hobisi olabilir? Sanırım bunun da bir sınırı var. Örneğin müzik dinlemeyi seviyorum, fakat hobi olarak edinmeyi daha beceremedim. Biraz düşündüm de, sanırım bunun sınırla bir alakası yok, üzerine fazla düşmediğimden…
Yazı yazmak ise benim için yine bir hobi gibi. Fikirlerimi paylaşmak, söylediklerimin başka bir insanın beyninde yankılanması yine bende o küçük gurur ve memnuniyet hissini uyandırıyor.
Bu yazı nereye varacak bilmiyorum, o yüzden şöyle noktalayalım; yapacak bir şey bulamadığında yapmadığın bir şey bul. Şimdi onu bulmaya gidiyorum…