Kendimi bir şeylere alıştırma ile ilgili bir önceki yazıda biraz konuşmuştum. Açıkçası bugün ise bir şeyler yazacağımı düşünmüyordum, ki saat yine bire geliyor, teknik olarak bir sonraki gündeyiz.
Bir şeyler üretme isteği bana nedense gece geliyor. Gece insanı olduğumu söyleyip bunu kabul edebilirim, ama oturtmaya çalıştığım bir düzen var ve bu düzenin içerisinde gecenin bir yarısı bir şeyler yapmak yok.
Çözüm yolu olarak haftalık program yapmayı düşünüyorum. Her gün neler yapmam gerektiği belli seviyede artık oturmuş durumda, bunu bir programla haftaya yayabilirsem, haftanın belli günleri bunları yapacağımı kendime ikna edebilirsem ve son olarak bunu uygulayabilirsem, işte o zaman konu çözülmüş olacak. Uygulama sorunlu bir konu, yani kendine verdiğin sözleri gerçekten tutmak. Dış bir etmen olmadığı durumda kendinize söz vermeniz “esnetilebilir” oluyor, en azından benim için öyle. Esnetilebilir olması ise bir gün sözünüzden vazgeçebileceğiniz gibi bir gerçeği de yanında getiriyor tabii. Sorumluluk almak gerekiyor anlaşılan. Sorumsuz bir insan değilim, ama sorumluluklarımın çoğu hatta belki de hepsi başkalarına. Kendi adıma aldığım sorumluluklar ise temel sorumluluklarım dışında yok gibi bir şey. Asıl sorun bu sanırım.
Her gün yazmak gibi bir sorumluluğum yok, ama kendime şimdilik haftada bir yazı yazmak gibi bir sorumluluk yükledim. Bakalım esnetecek miyim…
Not: Burayı dış etmen gibi kullanma niyetinde değilim, çıkıp birinin haftada bir yazacaktın hani diyeceğini de zannetmiyorum, ki bu okuduklarınızdan sonra inadına bile olsa bana bunu söyleme gayretine de girmeyin lütfen, bu konuda alacağım geri bildirimin bende yaratacağı etki nötr olur. Not sonu, okuduğun için sağol :)