Yazma

Kendimi bir şeylere alıştırma ile ilgili bir önceki yazıda biraz konuşmuştum. Açıkçası bugün ise bir şeyler yazacağımı düşünmüyordum, ki saat yine bire geliyor, teknik olarak bir sonraki gündeyiz. Bir şeyler üretme isteği bana nedense gece geliyor. Gece insanı olduğumu söyleyip bunu kabul edebilirim, ama oturtmaya çalıştığım bir düzen var ve bu düzenin içerisinde gecenin bir yarısı bir şeyler yapmak yok. Çözüm yolu olarak haftalık program yapmayı düşünüyorum. Her gün neler yapmam gerektiği belli seviyede artık oturmuş durumda, bunu bir programla haftaya yayabilirsem, haftanın belli günleri bunları yapacağımı kendime ikna edebilirsem ve son olarak bunu uygulayabilirsem, işte o zaman konu çözülmüş olacak. Uygulama sorunlu bir konu, yani kendine verdiğin sözleri gerçekten tutmak. Dış bir etmen olmadığı durumda kendinize söz vermeniz “esnetilebilir” oluyor, en azından benim için öyle. Esnetilebilir olması ise bir gün sözünüzden vazgeçebileceğiniz gibi bir gerçeği de yanında getiriyor tabii. Sorumluluk almak gerekiyor anlaşılan. Sorumsuz bir insan değilim, ama sorumluluklarımın çoğu hatta belki de hepsi başkalarına. Kendi adıma aldığım sorumluluklar ise temel sorumluluklarım dışında yok gibi bir şey. Asıl sorun bu sanırım. ...